THE MESSAGE
19 กุมภาพันธ์ 2559
หลังจากเสียปู่ไปแล้ว 3 วัน สิ่งที่หลานชั้นเลวอย่างผมอยากให้เกิดมาที่สุดคือ เรื่องที่เล่ากันว่า วิญญาณผู้เสียชีวิตจะกลับมาหลังเสีย 3 วัน แต่ปู่ไม่กลับมาเลย น่าจะเป็นว่าปู่หมดห่วงแล้ว ปู่ทำอะไรหลายอย่างและเสียสละมหาศาลมาก พระคุณปู่ที่ผมไม่เคยได้ตอบแทน ดังที่มีหลายท่านได้กล่าวไว้ "ให้ทำดีที่สุดกลับคนที่เรารักอย่าทำดีหลังจากคนที่เรารักจากไปแล้ว" น่าเศร้าที่เราไม่มีวันรู้อนาคต และผมไม่มีวันได้ตอบแทนพระคุณปู่อีกแล้ว ถึงจะซื้อของที่ปู่ชอบไปเคาะโรงศพก็ไม่มีทางที่ปู่จะได้ทาน
ดังนั้นสิ่งที่หลานชั้นเลวคนนี้พอจะทำได้คือรวบรวม ลายมือปู่ ที่เขียนอยู่ตามที่ต่างๆในบ้านเพื่อสอนหลานเลวๆ อย่างผม มารวบรวมไว้ให้เตือนใจกับท่านที่ยังมีคนที่รักอยู่เสมอว่า วันที่มีปู่หรือคนที่ท่านรัก โปรดทำตามที่ท่านสอนอย่าขัดใจท่าน เพราะวันหนึ่งที่ท่านจากไปท่านจะได้ไม่ต้องรู้สึกเสียดาย เมื่อยังมีเวลาอยู่ร่วมกัน นั้นละครับที่ผมอยากบอก
SANTI' SIGNATURE
การประหยัด ปู่พูดเสมอครับ ไฟที่ไม่ใช้ให้ปิด น้ำที่ไม่ได้ใช้ให้ปิด ช่วยกันดูแล ตรงไหนใครลืมเราก็ช่วยกันได้ ค่าไฟที่บ้านตกเดือนละหลายพัน ปู่ก็เป็นคนจ่าย เรียกว่าปู่ช่วยดูแลมาโดยตลอด ดังนั้นปู่จึงไม่อยากเห็นใครเปิดไฟทิ้งไว้โดยไม่จำเป็น แต่ก็อยากให้ทุกคนสามารถอยู่ในบ้านได้อย่างมีความสุข
ปู่จะมีการเตือนสติคนในบ้านอยู่เสมอ ว่าแต่ละช่วงเวลามีเหตุการณ์อะไรบ้าง แต่ปู่จะไม่พูดออกมาตรงๆ ปู่เคยบอกว่า ฉันไม่อยากทำให้ใครไม่สบายใจ ดังนั้นวิธีที่ปู่ใช้เตือนสติคือการ เขียนลง บอร์ดหรือกระดาษเพื่อ เตือนสติคนในบ้าน ดังในรูป ปู่กำลังบอกว่าค่าน้ำ เพิ่มจากเดือนที่แล้ว น่าจะมีอะไรพิดพลาด ช่วยกันสอดส่องดูแลนะ
การประหยัดไม่ได้หมายความว่าจะได้ประโยชน์แค่คนในบ้าน แต่ยังสามารถรักษาโลกให้น่าอยู่ได้นานๆ เช่น ช่วงที่ประเทศไทยเราอยู่ในสภาวะแห้งแล้ง หากทุกคนช่วยกันคนละนิดประหยัดเราจะสามารถ ลดการใช้น้ำโดยไม่จำเป็นได้อย่างมหาศาล ตัวอย่างการแปลงฟันโดยไม่เปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้ ก็ช่วยลดการใช้น้ำได้แล้ว การไม่เสียบปลั๊กทีวี ขณะที่ไม่ได้ดู การถอดปลั๊กไฟเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ไม่ได้ใช้งานก็ช่วยประหยัดการใช้ไฟฟ้าได้มากเช่นเดียวกัน
บางครั้งการแก้ปัญหาง่ายของอุปกรณ์เก่าๆในบ้านก็เป็นเสมือนเส้นผมบังภูเขา เช่นการยกที่กดชักโครกขึ้นก็ง่ายด่าย จนบางครั้งเราก็มองข้าม แต่ปู่ไม่เคยมองข้ามรายละเอียดเล็กๆน้อย และพยายามฝึกหลานๆให้มองเห็นรายละเอียดเล็กน้อยที่คนส่วนใหญ่มักจะมองข้าม แต่ถ้าเรามองให้ดีเราก็จะสามารถมองเห็นในสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น
จะเห็นได้ว่าปู่จะเขียนติดไว้ตามที่ต่างเพื่อกันลืม เอาจริงๆดูท่าน หลานบ้านนี้ขี้ลืมมากๆ ปู่จะติดเอาไว้่เวลาเดินผ่านจะได้มองเห็นและนึกได้ว่าต้องทำอะไร เช่น การเปิดปิดปั้มน้ำ หรือเครื่องสูบน้ำที่ใช้สูบน้ำจากบ่อใต้บ้านขึ้นไปบนแท้งน้ำที่ดาดฟ้า เราจะเปิดตอนเช้าและปิดตอนเย็น ถ้าลืมเปิดตอนเช้า อาจจะไม่มีน้ำใช้ในบ้านได้ แต่ถ้าลืมปิดตอนเย็น เครื่องจะทำงานตลอดเวลาที่ให้เสียค่าไฟเป็นจำนวนมาก
ความละเอียดของปู่ไม่ใช้แค่การมองหาความผิดพลาด แต่การรักษาหรือป้องกันการเสียหาย ก็เป็นหนึ่งในความพิเศษของคุณปู่ เช่น การใช้สายยางฉีดน้ำถ้าเราใช้เสร็จและไม่เก็บให้เรียบร้อย สายยางอาจจะหักหรืองอทำให้ใช้งานได้ไม่นาน ก็เสียหาย มีรอยรั่วหรือซึม ทำให้ไม่สามารถใช้น้ำได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ และต้องซื้อใหม่เร็วขึ้น การป้องกันหรือการรักษา ก็สามารถนำไปใช้ประโยชน์ ในการใช้ชีวิตด้านต่างๆ ได้ เช่นการเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ ไม่ว่าเราจะประสบพบเจอ เหตุการณ์หรือสถานการณ์ใดๆ ก็ตามเราก็จะสามารถผ่านมันไปได้ ความพร้อมของชีวิต มักจะประกอบด้วย ความรู้ ความคิด และการฝึกฝน เพื่อให้เกิดความชำนาน และความเคยชิน จนติดเป็นนิสัยประจำตัว เป็นนักแก้ไขปัญหาชั้นเลิศ และสามารถมีชีวิตที่เป็นปกติสุขได้นั้นเอง
ปู่เป็นคนรักความสะอาดครับ และเป็นพ่อครัวชั้นเลิศ แต่จะว่าไปแล้ว ผมก็ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ลิ้มลองรสชาตอาหารฝีมือคุณปู่ เท่าไรนัก เพราะหากผมอยู่บ้าน ผมก็จะเตรียมอาหารให้คุณปู่ ถ้าคุณแม่อยู่บ้านคุณแม่ก็จะเตรียมอาหาร ถ้าน้องชายอยู่น้องก็จะเป็นคนเตรียมอาหาร แต่ถ้าไม่มีใครอยู่ปู่ก็จะเตรียมอาหารทานเอง สรุปคือ คนที่ได้ลิ้มลองอาหารของปู่ก็มีแต่ปู่คนเดียว ปู่บอกเสมอว่าอร่อย และอาหารโปรดอันดับต้นๆ ของปู่คือกุนเชียงครับ ต้องมีติดบ้านอยู่เสมอไป หากไม่มีปู่จะให้หามาจนได้ บางครั้งก็ต่างคนต่างซื้อมาชนกันเยอะมาก แต่บางครั้งก็ลืมจนไม่มี ปู่จะใช้เครื่องอบอาหารเพื่ออุ่นกุนเชียง และในเตาอบนี้เองครั้บ มีที่รองน้ำมั้นจากอาหาร แต่ผมมักจะไม่ค่อยชอบใช้เพราะบางครั้ง อาหารจะติดกับถาดรองน้ำมัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือน้ำมันจะหกเละเทะเครื่องอบและมีรอยไหม้ ที่เครื่องเสมอ จนคุณปู่ต้องน้ำป้ายมาติดเพื่อเป็นการถนอมเครื่องอบไปในตัว ป้ายหรือข้อความไม่ได้สำคัญครับ สิ่งสำคัญคือลายมือปู่ที่แฝงความรักความเอ็นดูและการสอนเพื่อให้เราเป็นผู้ที่มีความรับผิดชอบนี้เอง
คนเกษียณอายุการทำงานส่วนใหญ่ทำอะไรกันครับ ผมไม่แน่ใจนักแต่สิ่งที่ปู่ผมทำและทำเก่งมาก คือการลับมีด ไม่ใช้มีดใหญ่โตที่ใช้เป็นอาวุธนะครับ แต่เป็นมีดทำครัว ปู่ชอบมากมีหินส่วนตัวและลับมีดทุกอันที่มีในบ้านเป็นงานอดิเรกเลยก็ว่าได้ นั้นละครับ แต่สิ่งที่หลานชั้นเลวคนนี้ทำคือ ใช้มีดที่ปู่ลับให้อย่างดี แล้วไม่ล้างนั้นเอง เป็นความมักง่ายที่ไม่น่าให้อภัยเลยครับ เพราะทำให้เกิดความสกปกและคราบน้ำมันหรือเศษอาหารติด ปู่เลยต้องออกโรงเองเสมอถึงขั้นติดป้ายให้ล้างมีดเลยละครับ นอกจากการลับมีดและสิ่งที่มหัศจรรย์มากๆในบ้านคือ มีดหายเป็นประจำในบ้านจะมีมีดหลายสิบด้าม แต่มักจะค่อยๆหาย ทีละด้าม และเชื่อผมเถอะครับปู่ก็ซื้อมีดใหม่มากพอๆกับการลับมีดนะละครับ
อีกสิ่งที่บ้านนี้ชอบมากคือกล่องพลาสติกครับ เต็มบ้านไปหมด ทั้งแม่ทั้งปู่ซื้อมาทุกครั้งที่เดินห้าง และสามารถมองห็นได้ แต่ปัญหาก็ไม่วายตามมาคือ กล่องพลาสติกหายครับ ไม่หายทั้งอัน แต่บางอันฝาหาย บางอันตัวกล่องหาย ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ปู่ผม นักแก้ปัญหาชั้นเลิศจัดการลงมือทำคือ การติดสติกเกอร์เป็นสัญลักษณ์ว่าตัวกล่องและฝาของมันคืออันไหน บางครั้งติดหนึ่งชิ้น บางอันติดสอง สาม หรือสี่ บางครั้งสีแดง สีเหลือง เยอะมากครับ แต่ผลก็ออกมาด้วยดีคือ กล่องไม่หายออกจากกันและอยู่กันครบคู่เสมอครับ
ประตูที่เปิดแล้วไม่ปิดมีโอกาสที่จะโดนลมพัดปิดเองได้ วิธีแก้ปัญหาเบื้องตนคือการนำก้อนอิฐมาวางกั้นไว้เพื่อไม่ให้ลมพัดประตูปิดเกิดเสียงดังและประตูเสียหายได้ เราเลยนำอิฐมาวางกั้นไว้ แต่ปัญหาก็ยังไม่วายเมื่อหลานชั้นเลวอย่างผม ลืมนำอิฐมาวางกั้นประตู คุณปูเลยต้องติดคำแนะนำให้เห็นชัดเจน ว่าตรงไหนต้องทำอะไรเพื่อไม่ให้เราลืมนั้นเอง คล้ายกับการทำ TQM หรือ PDCA มากผมมั่นใจว่าปู่ไม่น่าจะรู้หลักการนี้แน่ แต่ปู่สามารถคิดค้นหลักการนี้ได้ด้วยตนเอง นั้นคือหลักการบริหารพฤติกรรมคนในบ้าน หากนำผมการวิจัยและสถิติการเปิดปิดประตูของปู่มาเขียนเป็นหนังสือ น่าจะเขียนได้หลายเล่มพอสมควรเลยละครับ
ความเป็นระเบียบเรียบร้อยของปู่คือการจัดของเป็นหมวดหมู่ แล้วจัดลงกล่องพร้อมกับการติดป้ายชื่อกำกับ เพื่อให้สะดวกกับการนำออกมาใช้และการจัดเก็บ ดังนั้นในบ้านจะมีกล่องที่ปู่จัดเก็บและเขียนป้ายไว้เป็นจำนวนมาก นิสัยการเป็นระเบียบนี้น่าจะตกมาถึงหลานบ้างไม่มากก็น้อย บอกได้เลยว่าปู่ลายมือสวยมากครับ
แม้แต่เศษไม้ก็สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ หากเราสามารถมองเห็นประโยชน์ของสิ่งต่างๆรอบตัวเราได้ ปู่นำได้มาวางทับผ้าคุมถังซักผ้า เพื่อไม่ให้ถังซักผ้าโดนน้ำโดนแดดและเสียหายก่อนถึงเวลา นั้นเอง ประเด็นนี้น่าสนใจที่ปู่สามารถมองเห็นประโยชน์ของสิ่งต่างๆมากกว่าคนอื่นๆ และไม่มองข้ามสิ่งเล็กสิ่งน้อย ประเด็นนี้คือหากเราสามารถมองเห็นประโยชน์ของสิ่งของหรือประโยชน์ของมนุษย์ทุกคน เราก็จะสามารถบริหารจัดการสิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างเหมาะสมและเกิดประโยชน์สูงสุดนั้นเอง เอาไปใช้ในการบริหารคน บริหารงาน บริหารตนเองได้เป็นอย่างดีครับ
ปู่เขียนทุกอย่างเพื่อบอกประโยชน์ของสิ่งต่างๆ เช่นนำเฟืองรถที่ไม่ได้ใช้แล้วมาเป็นที่ทับกระดาษ พร้อมกับเขียนระบุลงไปเลยว่าเรานำสิ่งนี้มาใช้ประโยชน์อะไร หรือการจดเพื่อช่วยจำว่ากุญแจดอกไหนของที่ไหนเพื่อให้เราไม่ลืมและสะดวกเมื้อใช้งาน ประเด็นการจดก็เมื่อกับการเขียนนั้นละครับ อะไรก็ตามที่อยู่ในหัวแต่ไม่เขียนออกมามักจะไม่สามารถนำมาใช้งานได้ แต่อะไรก็ตามที่เราคิดและสามารถเขียนออกมาได้ก็จะทำให้เรา สามารถนำสิ่งที่อยู่ในหัวออกมาใช้ประโยชน์ได้นั้นเอง
ช่วงแรกที่เรานำหลอดไฟ LED มาใช้งานนั้นเป็นที่น่าปวดหัวเวลาเปิดว่าต้องเป็นด้วยสวิซต์ตัวไหน คุณปู่ก็ช่วยจัดให้โดยการเขียนบอกเลยครับว่าต้องเปิดหลอดไหน และหลอดไหนไม่ควรเปิด เพราะหลอด LED นั้นประหยัดไฟกว่าหลอดปกติถึงสองเท่าเลยทีเดียว แต่มีราคาสูงกว่าหลอดราคาปกติ เชื่อเถอะครับครั้งแรกที่ผมแนะนำปู่ให้เปลี่ยนเป็นหลอด LED ซื้อมาเปลี่ยนแทบไม่ทันหลายสิบหลอดเลยละครับ
มีเรื่องตลกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ กล่าวคือ เตารีดผ้าเสีย ผมก็ซื้ออันใหม่มาให้ปรากฏว่าปู่ไม่ค่อยชอบเท่าไร เพราะมีขนาดใหญ่ไม่สามารถใช้งานได้สะดวก ปู่เลยไปซื้อมาเพิ่มอีกหนึ่งเครื่อง แต่มีปลั๊กเสียบร่วมกันอยู่ แต่ปู่ก็ถนอมน้ำใจหลานมากๆ โดยปู่จะไม่ถอดปลั๊กออกแต่ติดว่าให้ถอดออกซักหนึ่งอันที่ไม่ใช้ และเสียบเฉพาะเตารีดที่ต้องการใช้งานนั้นเองครับ
อีกสิ่งหนึ่งที่หลานชั้นเลวตอบแทนปู่คือสูบบุหรี่บนรถ คุณปู่เลิกสูบบหรี่มาตั้งแต่ปี 2535 เพราะกลัวหลานเหม็นบุหรี่ แต่สิ่งที่หลานทำคือสูบบุหรี่บนรถ ปู่ก็เลยติดป้ายเตือนสติว่า ควันบุหรี่เป็นสารพิษสร้างความเดือดร้อนให้กับคนที่เรารัก ฉะนั้นไม่แนะนำให้สูบบนรถ
 |
| DIARY หน้าสุดท้าย 14 กุมภาพันธ์ 2559 |
สิ่งที่น่ามหัศจรรย์และพฤติกรรมที่ต้องส่งต่อ คุณปู่จะจดบันทึกลงสมุด DIARY เป็นประจำทุกวัน การจดบันทึกหรือการเขียนอะไรบางอย่างที่ถูกการไตร่ตรองทางความคิดออกมานั้น จะช่วยในการพัฒนาศักยภาพของสมองได้อย่างน่า อัศจรรย์ มีการวิจัยมากมายรองรับทฤษฎีดังกล่าว และข้อพิสูจน์จากปู่เลยว่าการจด DIARY ของปู่ทำให้ปู่ไม่เป็นโรคอัลไซเมอร์และมีความจำที่ดี แม้บางครั้งความชราอาจเป็นอุปสรรคในการพูด แต่ปู่สามารถคิดวิเคราะห์ไต่ตรองได้เป็นอย่างดี วิเคราะห์และสังเคราะห์เรื่องราวพร้อมหาทางออกดีๆที่เป็นที่ยอมรับอยู่เสมอ จนบางครั้งไม่สามารถหาข้อโต้แย้งปู่ได้เลย เพราะปู่ไม่ใช่แค่นักอ่านแต่เป็นนักเขียนขั้นยอดอีกต่างหาก
สำหรับรูปภาพลายมือของปู่ผมขออนุญาตในการแผยแพร่โดยปริยาย เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับผู้ที่ได้มีโอกาสอ่าน นำการประพฤติ ทัศนคิ แนวคิด ของคุณปู่ไปเป็นตัวอย่างประกอบการใช้ชีวิตได้เป็นอย่างดี เรียกได้ว่าปู่เป็นต้นแบบที่ดีให้กับหลายชั้นเลวสมองเท่าหางอึ่งคนนี้มาโดยตลอด แต่ด้วยสมองที่เท่าหางอึ่งของผมทำให้ไม่สามารถเข้าใจถึงสิ่งที่ปู่ต้องการบอกผ่าน ลายมือของปู่อยู่เสมอ จนถึงวันที่ไม่มีปู่ผมถึงได้มานั่งไตร่ตรองวิเคราะห์สิ่งต่างๆและสิ่งที่ปู่ทิ้งไว้ให้
สิ่งที่ปู่ทิ้งไว้ให้ไม่ใช้แก้วแหวนเงินทองของมีค่าในตลาด แต่เป็นภูมิปัญญาและวิธีชีวิตของปู่ที่มีค่าแก่การยกย่องเชิดชู เพื่อให้หลานสามารถนำไปเป็นแบบอย่างและสามารถใช้ชีวิตอยู่บนโลกแห่งการเปลี่ยนแปลงได้ โดยไม่ตกเป็นเหยื่อของความเปลี่ยนแปลงและใจตนเองนั้นเองครับ
 |
| ภาพทานอาหารร่วมกันกับคุณปู่ |
อาลัยรัก จากหลานชั้นเลว
สิทธินันท์ มลิทอง
20 กุมภาพันธ์ 2559
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น